دوستی با چه طعمی زیباست؟

• سؤال: سلام دکترجون. من درست موقعی که فکر می‌کنم بالأخره یک دوست خوب دارم، متوجه می‌شوم که اشتباه کرد‌ه‌ام و هنوز به این مهم دست نیافته‌ام. لطفاً مرا راهنمایی کنید.

الف. دال

• جواب: سلام الف. دال عزیز. حتماً آن‌جا هم پاییزآمده و هوا حسابی سردتر ازخنک شده است! شاید هم تا الآن برف آمده باشد! آخ که چه‌قدردلمان برای برف لک‌زده است. ماآدم‌ها دوستان زیادی داریم؛ یعنی فکرمی‌کنیم که دوستان زیادی داریم.

ولی حقیقت این است که همه‌ی آدم‌ها هرقدر هم که دوستان زیادی داشته باشند، باز هم در لحظاتی احساس تنهایی می‌کنند. اتفاقاً کسانی که دوستان بیش‌تری دارند، این حس بیش‌تر به ‌سراغشان می‌آید.

دوست‌ها مثل غذاها هستند و طعم‌ها ومزه‌های مختلفی دارند. یک‌روز با ما می‌سازند ویک‌روز نمی‌سازند. یک‌روزشورمی‌شوند ویک‌روز بی‌نمک. یک‌روزتندوفلفلی هستند و یک‌روز ته می‌گیرند. حتی گاهی دوستان ما ممکن است باگذشت زمان سرد بشوند و از دهن بیفتند.

بهترین دوستِ هرکس در درجه‌ی اول خودش است. اگر تا به‌حال دوست خوبی پیدا نکرده‌ای، شایدهنوز با خودت آشنا نشده‌ای. پیشنهاد من این است که به خودت پیشنهاد دوستی بدهی، با خودت آشنا شوی و باخودت رفاقت کنی! آن‌وقت به مهم‌های زیادی می‌توانی دست پیدا کنی. آن‌وقت می‌توانی ازطعم بقیه‌ی دوستی‌هایت (هرچندکه بعضی‌هایشان مانده، نپخته و حتی ته گرفته و سوخته!) هم لذت ببری.

در ضمن قرارنیست دوستی همه‌ی آدم‌ها با ما مثل دوستی ما با آن‌ها باشد. بعضی‌هادوستی‌هایشان عجیب وغریب است، ولی هم‌چنان دوست ما هستند و اگر واقعاً دوستشان داریم، باید به همان سبک عجیب و غریب، دوستی‌مان ‌را با آن‌ها ادامه بدهیم.